Το Δ.Σ. του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Πάτρας στην συνεδρίαση του στις 04/02/2008, εκτός της ημερήσιας διάταξης, εξέτασε το μείζον ζήτημα της πόλης μας που αφορά τους μετανάστες, οι οποίοι βρίσκονται περαστικοί κοντά μας, έχοντας σαν σκοπό την λαθραία επιβίβαση σε κάποιο καράβι με προορισμό χώρες της Ευρώπης, διεκδικώντας δικαίωμα στο όνειρο και ελπίζοντας σε μια ζωή ανθρώπινη, δηλαδή το αυτονόητο.
Τις τελευταίες μέρες και ενώ το πρόβλημα οξύνθηκε σημαντικά, λόγω του πολύ μεγάλου αριθμού αυτών των ανθρώπων που βρέθηκαν στην πόλη μας, συνέπεια της ανύπαρκτης κυβερνητικής πολιτικής για τους μετανάστες, η πολιτεία έχει εξαπολύσει ένα απίστευτο προγκόμ συλλήψεων και εκτοπισμού, που έχει χαρακτηριστεί σαν «διακριτική σκούπα», χωρίς να υπάρχουν στοιχεία πόσοι έχουν συλληφθεί και που τους έχουν πάει. Δεν ξέρει κανένας.
Το μεγάλο αμάρτημα είναι πως βρίσκονται εδώ καταδιωγμένοι από την πατρίδα τους εξαιτίας του ιμπεριαλιστικού πολέμου και της κατοχής των Αμερικάνων και του ΝΑΤΟ. Αν όμως έμεναν, είχαν να αντιμετωπίσουν την εξαθλίωση, την υποταγή και τον θάνατο. Αυτό που ζητούν είναι να ζήσουν. Εμείς έχουμε δικαίωμα να τους το στερήσουμε;
Ζητάμε να δοθεί οριστική λύση στο ζήτημα από την Κυβέρνηση, που να δίνει διέξοδο στα προβλήματα αυτών των ανθρώπων, αλλά και στους πολίτες της πόλης μας.
Ζητάμε να σταματήσει κάθε αστυνομική δίωξη, κάθε επιχείρηση, κάθε καταστολή.
Ζητάμε να τους παρασχεθεί κάθε διευκόλυνση προκειμένου να ταξιδέψουν όπου επιθυμούν.
Το δικαίωμα να είσαι, να αισθάνεσαι και να ζεις σαν άνθρωπος είναι ίδιο για όλους.
